Dit was de titel die ik las in een blaadje bij de tandarts. Direct was mijn interesse gewekt. Want hoe groot is eigenlijk de invloed die we op ons dagelijks leven kunnen uitoefenen? Groot, zeggen de optimisten onder ons. Ze geloven dat als je positief in het leven staat, je veel kan bijdragen om het leven goed te laten verlopen. Klein, zeggen de pessimisten. In hun optiek heb je weinig invloed op de dingen die gebeuren en is het leven soms niet ‘eerlijk’. En wat denk jij?
Mijn ervaring is dat er een aantal dingen in je leven gebeuren, waar je weinig invloed op kunt uitoefenen. Bijvoorbeeld: het gedrag van andere mensen, een slechte diagnose etc. En wat kunnen juist die zaken het leven zwaar maken. Sommige mensen gaan er letterlijk onder gebukt.
Grenzen van je hart
Tegelijkertijd heb je in veel situaties juist grote invloed. Namelijk door de manier waarop je denkt en reageert. Je kunt misschien weinig doen aan het gedrag van de ander, je kunt wel bepalen in hoeverre je je laat raken. Je kunt bepalen in hoeverre het gedrag van de ander jouw leven gaat ontregelen. Een Duitse monnik, Anselm Grün, schreef eens:
“Als je zo opgaat in een conflict of vervelende situatie dat je met die persoon opstaat, naar bed gaat, dat je bij wijze van spreken met die persoon onder de douche staat en dat die er bij het ontbijt bijzit en de hele dag in jouw gedachten is, dan heeft die persoon teveel invloed in je leven! Niemand mag op zo’n negatieve manier ruimte innemen in je hart. Het wordt tijd deze persoon uit je hart te verwijderen. Alleen God mag deze ruimte in iemand innemen en jij moet die grenzen bewaken”.
In het begin klonk dit voor mij erg radicaal en liefdeloos. Maar in mijn leven heb ik steeds meer ontdekt, hoe waardevol dit advies is. Daardoor heb ik in de loop van mijn leven, enkele personen wat meer op afstand moeten zetten, zodat er geen ravage in mijn eigen hart werd aangericht. Opvallend is, dat je dan gaat ontdekken, dat het probleem niet zit in die andere persoon. Zijn of haar gedrag triggert iets bij jezelf. Dus ben je gekwetst of teleurgesteld. Je wilt heel graag gezien en gehoord worden. Daardoor hebben we de ander te veel ruimte in ons hart gegeven. Het is tijd geworden voor grensbewaking!
Twee valkuilen
Op het moment dat we doordrongen raken van de noodzaak de grenzen van ons hart te bewaken, schieten we vaak in de eerste valkuil. We staan agressief bij de grens en schreeuwen van ons af. We doen aan grensbewaking, maar de vorm leidt vaak tot verwarring bij de omgeving: “Wat is er nu aan de hand? Is er iets? Nou, nou, kun je dit ook normaal aangeven?” Na een tijd van weinig grensbewaking, waarin iedereen ongevraagd in en uit kon lopen zit de emmer vol. Daardoor ga je nu als reactie heel strak en fel de grens verdedigen. Een hele logische reactie!
Maar in de praktijk levert dit in eerste instantie meer conflicten op. Het is dus de kunst om de grens liefdevol en stevig aan te geven. Liefdevol naar de ander, stevig wat betreft het trekken van de grens. Om liefdevol te kunnen blijven, moeten we er op tijd bij zijn. De emmer moet niet tot het randje gevuld zijn. Dan kunnen we nog vriendelijk blijven.
Maar dan zitten we wel dicht bij de tweede valkuil. Doordat we vriendelijk willen blijven en eigenlijk, diep van binnen, door die ander gezien en gehoord willen worden, hebben we de neiging om de grens wel aan te geven, maar de stevigheid ontbreekt. Het is meer een wens, een ideale situatie. Het gevolg is dat er even afstand ontstaat, maar heel snel daarna de grens weer overschreden wordt. En dat heeft alles te maken met een te slappe bewaking!
Aan de slag
Het gaat dus om een liefdevolle en sterke grensbewaking van je hart. Sommige mensen kunnen dit heel goed, voor anderen is dit een ware worsteling. En dat heeft alles te maken met hoe jij bent gevormd door het leven. Omstandigheden en mensen kunnen je in het leven flink raken. Daar worden we nooit immuun voor. En gelukkig maar, want dan zouden we ons gevoelsleven volledig uitschakelen. Maar af en toe is het goed om stil te staan bij de grenzen van je eigen hart. Zijn er personen of situaties die binnen zijn geslopen en teveel ruimte innemen? Speelt dit bij jou? En wordt het tijd om daar aktie op te ondernemen?
Het goede nieuws is: het is te leren! Hoe zou het voor jou zijn om op dit gebied stappen te zetten en te ervaren hoe het is als jijzelf de grenzen bewaakt? Hoe zou het zijn om dit op een liefdevolle, stevige manier te kunnen? Je ontvangt er veel ruimte voor terug. Ik ondersteun je graag in dit proces!
Vul je gegevens in op de contactpagina voor een vrijblijvend gesprek. Klik hier
